vrijdag 27 februari 2015

Kleingeluksmomentje


Klussen waar je het meest tegenaan hikt, vallen vaak enorm (of enigszins) mee.
Vol trots dat ik eindelijk een klus heb aangepakt, beloon ik mezelf met een wandeling in het zonnetje. Nu het nog kan. Want voor morgen is regen voorspeld. Natuurlijk op de dag van mijn stapel(bij)baantje, waarvoor ik wekelijks een zaterdagmiddag buiten doorbreng.
Gelukkig ben ik niet van suiker. En heb ik een goed regenpak.

woensdag 25 februari 2015

Knopen


Dat eeuwige twijfelen is wel vermoeiend. Sta je op het punt een knoop door te hakken, komt er een gedachte op die de knoop nog even intact laat.
Gisteren een knoop half doorgehakt.
Vandaag voel ik me als een topsporter die een rustdag hard kan gebruiken.

dinsdag 24 februari 2015

Gewoon


Door een samenloop van omstandigheden (pijntjes, griep, druk, docentwissel) zijn sjoggen en yoga er de afgelopen weken flink bij ingeschoten.
Het strammer wordende lijf mist de yoga, de klagende knie mist het rondje draven door de buurt niet echt.
Vandaag was de 2e dag van een periode van 30 dagen elke dag mediteren. Mediteren is iets wat ik graag regelmatig wil doen, maar wat er vaak bij inschiet (zie 1e regel).
Als ik aan iets begin, wil ik het graag afmaken. Dus een begin maken met 30 dagen mediteren, betekent dat die 30 dagen ook daadwerkelijk gedaan ‘moeten’ worden. Met in het achterhoofd de gedachte dat na 30 dagen de gewoonte om regelmatig te mediteren min of meer is gevormd. En als een gewoonte eenmaal is ontwikkeld, blijft deze neurotische controlfreak vaak stug volhouden.
En zo hou ik mezelf bewust voor de gek :-)


dinsdag 10 februari 2015

Klikken


Hoe simpel kan het zijn: het beeldscherm van de computer op de standaard plaatsen.
Gewoon de juiste onderdelen over elkaar schuiven, vastklikken en klaar.
Behalve als de onderdelen een halve centimeter van het ‘klikpunt’ niet meer verder willen.
Na een uurtje worstelen, puffen en wanhopen zat er toch niks anders op dan met lood in de schoenen naar de computerwinkel te gaan. 
In de winkel bleek gelukkig dat het niet aan mij lag. Degene die me tot nu bij elk bezoek heeft geholpen, deed een dappere poging. Maar hij moest er een ‘specialist’ bij roepen die het trucje wel kende en het scherm binnen een paar tellen op de standaard had vast geklikt.
Sinds de aanschaf van de nieuwe pc ben ik al een paar keer teruggegaan naar de winkel. Omdat ik iets was vergeten, omdat zij iets waren vergeten en nu dus het scherm. En ook morgen zal ik er weer zijn om een (hopelijk laatste) onderdeel op te halen. Meteen maar zo brutaal geweest om te vragen of er morgen koffie voor me klaar staat. Dat wel, maar mijn vaste verkoper/adviseur/techneut vertelde meteen dat hij morgen een vrije dag heeft. Of dat een geplande vrije dag is, of een door recente gebeurtenissen ingegeven vrije dag, vertelt het verhaal niet. 
En ik vraag het niet.

zaterdag 7 februari 2015

Laatste loodjes


Een veelgelezen ‘tip’ van opruimers is: stop spullen die je niet direct nodig hebt in een doos en als ze na een maand/half jaar/jaar niet hebt gemist, kun je ze met een gerust hart wegdoen.
Na de scheiding zijn wat kleine dingen van Ex blijven liggen.
Tijdens de eerste grote schoonmaakronde zijn die in een koffer gedaan die hij heeft opgehaald, samen met wat grotere spullen.
Tijdens verschillende opruimrondes zijn enkele kleine dingen boven water gekomen, die per post nagestuurd konden worden.
Gisteren gingen tijdens het opruimen nog een paar hebbedingetjes door mijn handen die Ex tijdens de verhuizing opzij heeft gelegd, maar niet heeft meegenomen. Dingen die ik wat langer heb bewaard omdat ik wist dat hij ze mooi vond, indertijd. Maar waar ik zelf absoluut niks mee kan. Deze keer ging de knop om. In die drie jaar heeft hij ze blijkbaar niet gemist. Weg ermee!

donderdag 5 februari 2015

Tijdverspilling


Na vier jaar intensief gebruik wordt het tijd de laptop te vervangen door iets nieuws, een pc met los beeldscherm deze keer.
Het oorspronkelijke plan was een pc van hetzelfde merk te nemen. Na lang surfen op internet en specificaties vergelijken, werd dat plan afgeschoten op één klein detail.
Weer lang surfen op internet en specificaties vergelijken, maar dan bij andere leveranciers.
Die allemaal bieden wat nodig is, maar met te veel tierlantijnen.
En deze twijfelaar kon geen keuze maken. Te veel keus. Welke tierlantijnen neem je op de koop toe?
Uiteindelijk bleek de oplossing heel simpel: dat kleine pc-winkeltje waar ze ook pc’s op maat maken. Gewoon zeggen wat je wilt, een paar technische eisen opgeven en twintig minuten later heb je een pc zonder tierlantijnen, met garantie en ook nog in de buurt.
Dat had ik weken geleden eigenlijk moeten bedenken.

woensdag 4 februari 2015

Zoekt en gij zult vinden, misschien


De laptop is aan vervanging toe.
De bedoeling is om deze keer te gaan voor een desktop van hetzelfde merk.
Gisteren werd een lange dag met online vergelijken, online kiezen, online samenstellen en online bestellen bij een online bedrijf (= zonder fysieke winkels).
Voor technische vragen kun je als potentiële klant niet bellen of e-mailen, maar log je in voor een chat-sessie.
Dan hoop je een medewerker te treffen die je vraag direct kan beantwoorden, of toegang heeft tot specificaties die in de online winkel niet worden genoemd.
Bij twee van de drie vragen lukte dat.
Op de derde vraag bleef hij het antwoord schuldig. Want die informatie kon hij niet vinden. Want die informatie stond niet online (= de website van het bedrijf).
Zucht.