Het lijkt wel of ik alleen nog maar over eten kan schrijven. Hoe zit
het nu met de Scheiding 3.0?
Voor mij is het nog steeds wonden likken en verdergaan. De periodes dat
het lekker gaat duren steeds langer. Maar nog steeds kan iets kleins tranen
oproepen waarvan ik dacht dat ik ze allang vergoten had.
De ergste boosheid is allang verdwenen. Wel zijn er een aantal zaken
waar ik moeilijk overheen lijk te kunnen stappen. Gek genoeg heeft dat weinig
te maken met vreemdgaan en leugens en bedrog, maar meer hoe zij beiden alles
hebben aangepakt en afgehandeld. Dat is natuurlijk mijn bescheiden en niet
objectieve mening. Ik vind dat je zo niet met mensen omgaat, zij vinden
blijkbaar dat het wel zo kan. Dat zegt vooral iets over hoe ik niet behandeld
wil worden en hoe ik anderen niet wil behandelen (hoewel dat makkelijker is
gezegd dan gedaan). Pas onlangs viel bij mij het kwartje dat dit verschil in
inzicht over omgang met mensen ook betekent dat zij zeer waarschijnlijk niet
zullen begrijpen waarom sommige dingen voor mij nog steeds zo pijnlijk zijn. En
zo begrijp ik op mijn beurt weer niet hoe hun zij zonder enige wroeging of
schuldgevoel konden beginnen aan het bouwen van hun nestje, terwijl ze beiden
thuis een partner hadden zitten die nog van niks wist.
Met veel overpeinzingen kom ik tot allerlei inzichten. Niet dat die
inzichten het allemaal makkelijker te verteren maken, maar het helpt heel
langzaam met het afsluiten en kunnen doorgaan zonder op alle vragen antwoord te
hebben gekregen. Eerlijk gezegd: ik hoef ook eigenlijk geen antwoorden of
uitleg meer. Het is gebeurd; uitleg en antwoorden lossen niks op, draaien niks
terug en maken het niet makkelijker te verteren.
Al met al is eten dan toch wel een leuker onderwerp om over te
schrijven. De afgelopen tijd met appels eenvoudige nagerechtjes gemaakt. Zoals
een plakje bladerdeeg met appelstukjes, op de foto vergezeld van ijs. Datzelfde
ijs heb ik ook bij mijn gevulde appel geschept. Een biscuitje kruimelen, mengen
met wat appeljelly en daarmee appel vullen. Diezelfde appeljelly gebruik ik ook
om het plakje bladerdeeg in te smeren voor de appel er op gaat. Deze toetjes
zet ik in de oven als ik ga eten. Ze zijn klaar als ik toe ben aan een kopje
koffie. Scheelt weer een koekje bij de koffie, twee snoepmomenten in één. :-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten