Mij valt op dat nu ik alleen woon, ik nog steeds weinig tijd ‘voor
mezelf’ neem. Misschien kun je me té plichtsgetrouw noemen, zorgen dat m’n werk
wordt gedaan, zodat er brood op de plank komt. Zorgen dat er boodschappen in
huis zijn, dat het opgeruimd is, schoon… Op zich niks mis mee, maar als ik moet
kiezen tussen dweilen en iets leuks doen, gaat dweilen voor. Terwijl een
keertje overslaan niet erg is.
Ik probeer hier en daar een rustpuntje in te bouwen, mee te pikken.
Zoals nu, zaterdagochtend, net na 5 uur, kopje koffie, boterham, krantje lezen.
Dat laatste gebeurt op de computer (zo vroeg wordt de krant niet bezorgd),
normaal gesproken aan mijn bureau. Deze keer heb ik de laptop naar de
keukentafel verhuisd, de radio staat zachtjes. Zo kom ik eens achter mijn
bureau vandaan. Eigenlijk zou ik elke dag aan deze tafel ‘moeten’ ontbijten en
lunchen, maar dat doe ik te weinig, het is toch gemakkelijk om tussendoor wat
happen brood te nemen en een slokje melk of koffie. Daar werken we nog aan.
Deze week twee gerechten gemaakt die enorm in de smaak vielen. Oh ja,
de shoarma van gisteren, met zelfgemaakte sausjes, was weer lekker, maar dat is
geen nieuw recept.
Uit de krant bleek het recept voor een winterse ovenschotel met verschillende
groentes heel smakelijk te zijn. Ik had niet precies dezelfde groentes als in
het recept, maar dat is het leuke van koken, flexibel en creatief zijn. (een beetje vaag door de stoom die van het eten af komt)
Verder heb ik de kedgeree met makreel gemaakt, uit het kookboek van Karin
Luiten – Zonder pakjes & zakjes. De rijst hoort geler te zijn, maar een
kniesoor die daar op let.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten