Behelpen

En hoe gaat het nou met de Scheiding 3.0?

Behalve dat het vernieuwd plezier in (experimenteren met) koken heeft gebracht?

Wat overheerst nu?

De teleurstelling?

Het gemis?

De weemoed over gemiste kansen?

Toch nog wat boosheid?

Het verschilt per dag. Het blijft behelpen. Inzicht krijgen wil niet zeggen dat de gevoelens minder worden. Ik merk wel dat gevoelens anders worden, op den duur. Beter beheersbaar. Meestal dwing ik mezelf om verder te werken, ergens anders aan te denken, iets te gaan doen. Ik wil verder, niet blijven hangen in gevoelens waar ik niets meer opschiet.

Blijkbaar vindt mijn omgeving dat de tijd van nieuwe mannen ontmoeten is aangebroken. Al een paar keer werd er naar gevraagd. Eerlijk gezegd: daar staat mijn hoofd helemaal niet naar. Eerst wil ik lekker in mijn vel zitten, om wie ik ben, waar ik ben en hoe ik ben. En mocht ik een leuke vent ontmoeten, hoop ik dat ik deze keer wel mezelf kan blijven, dat ik om een ander kan geven zonder mezelf kwijt te raken.