En wat doe ik met de kerst? Ik ga beide dagen gezellig ergens eten. Ik
moest wel even goed nadenken, na de eerste uitnodiging. Gewoon thuis zijn,
samen met de katten, is een aantrekkelijk idee. En ik wil niet beschouwd worden
als het ‘zielige, gescheiden vrouwtje dat we met kerst niet alleen kunnen laten
zitten’. Maar dat is natuurlijk mijn fantasie die met dat soort kreten komt. Zo
zijn de uitnodigingen niet bedoeld. Denk ik. Hoop ik. :-)
Het worden geen banketten, maar gewoon samen zijn, samen koken, kletsen
en blij zijn met elkaar, hoe cliché dat ook klinkt. Tijdens Scheiding 3.0 heb
ik weer gemerkt hoe fijn het is om een relatief grote familie te hebben. Nu we
in deze periode binnen de steeds groter wordende familie met zowel (nieuw) leven als (naderende) dood te maken
hebben, wordt voor mij simpel samen zijn steeds belangrijker.
Verder kan het gebeuren dat in een verloren uurtje wat wordt gesjogd
en/of wat gewerkt. Maar nog meer verheug ik me op de verloren uurtjes in de
trein, er ligt al weken een boek op me te wachten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten