zondag 5 mei 2013

Misschien


April is een maand geworden met wisselende stemmingen en veel overdenkingen. Niet zozeer vanwege de verjaardagen van mijn ouders (overleden, maar niet vergeten), maar dit jaar was in april ook het eenjarig dumpjubileum en het bezoek van ex-schoonouders.
Vergeleken met een jaar geleden ben ik er een stuk beter aan toe. Ik kan weer lachen, ik geniet van het mooie weer, ik begin mijn draai te vinden. Hoewel ik niet meer verstikkend kwaad op hem ben, voer ik in gedachten nog steeds gesprekken met Ex. Over zijn daden, maar ook over wat hij heeft nagelaten. Wel probeer ik daar langzaamaan een punt achter te zetten.
Mijn meningen zijn gebaseerd op 15 jaar samenzijn en een onfrisse afloop. En of hij nu wel of niet veranderd is, dingen anders aanpakt, het doet er niet toe. Wat is gebeurd, is gebeurd. Een analyse, conclusies, aanbevelingen; niemand schiet daar iets mee op, nu niet meer. Na ruim een jaar met minimaal contact weet ik niet meer wat hij wel of niet doet. Hoe hij denkt, wat hij leuk vindt, wat hij jammer vindt, wat hij geleerd heeft…
Ik heb het afgelopen jaar veel geleerd. Vooral over mezelf. Vooral over wat ik anders/beter had kunnen doen. Wat mij enorm verbaast, is dat ik eigenlijk zo slecht weet wat ik wil, hoe ik verder wil, wat ik wil gaan doen, wat ik wil gaan laten. Hoog tijd dat ik me daar eens op concentreer.
Voor een neurotische controlfreak als ik is regelmaat/structuur eigenlijk niet goed. Ik bijt me vast in een schema en daar wijk ik dan weer liever niet van af. Terwijl ik toch ook flexibel ben, goed kan improviseren. Maar als ik geen structuur/schema heb, gebeurt het te snel dat ik dingen uitstel, soms zelfs afstel.
Misschien moet ik maar eens minder analyseren. Misschien dat er dan tijd komt voor spontane acties en gecontroleerde daden. Misschien dat ik dan interessantere blogs ga schrijven. Misschien dat ik me dan minder druk maak om wat ik zou ‘moeten’, om wat ik denk dat de buitenwereld van mij verwacht. Misschien lukt het me dan om het blog te schrijven dat al dagen in mijn hoofd zit, maar er niet uit komt.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten