Ondanks dat z’n wortels in het zuiden liggen, had hij altijd de schurft
aan carnaval. Vroeger wel met familie kindercarnaval gedaan. Wel een paar keer
met een voormalig ‘snoepje van de week’ en haar vriend gaan drinken, 1 middag
per jaar. Maar voor de rest was het onzin, belachelijk, boers.
Dat hij een neurotisch groen blaadje aan de haak slaat, ook met wortels
in het zuiden, dat ook nog eens in Limburg woont, daar kun je natuurlijk goed
de draak mee steken. Zeker als je de
verhalen moet geloven dat zij bang is voor onbekenden, voor mensenmassa’s, voor
lawaai (onder andere).
Als reactie op mijn kaartje, een plaagstootje over carnaval, dat zij
dus opgesloten in haar flat hebben moeten vieren, krijg ik een e-mail met foto’s
van hem, in carnavalsoutfit. Wie de verkleedpartijen uit “The Big Bang Theory”
voor de geest kan halen: zoiets.
Volgens de begeleidende tekst hebben ze veel moeite gedaan met
schilderen en knippen en plakken en er toch een feestje van gemaakt. Pardon?
Hij, die een hekel aan carnaval heeft? Afgezien van het zuipen dan. Zij, die
niet tegen mensen(massa’s) kan?
Als laatste zie ik een foto van hen samen.
Het licht gaat uit.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten