Een paar erg drukke weken gehad. Werken in het weekend.
Niet alleen het bijbaantje op zaterdagmiddag, maar ook het reguliere werk.
En weer het gevoel hebben dat het leven langs me heen
glipt. Dat ik stilsta. Dat er meer in het leven is dan werken, huishouden en
werken. Dat ik meer zou kunnen doen dan werken. Dat ik meer zou willen doen dan
werken.
Op één of andere manier kan ik me er maar niet toe
zetten om aan de slag te gaan, nieuwe wegen in te slaan. Het lijkt of ik me
verstop achter mijn werk, met het idee dat er brood op de plank moet komen. Natuurlijk
is een inkomen belangrijk, maar er is speelruimte.
Al maanden roep ik dat ik meer balans wil. Minder
werken, meer buiten de deur gaan, meer aandacht voor mezelf. Soms doe ik iets ‘geks’,
een kleine afwijking in mijn plannen. Maar dat gaat zelden zonder slag of
stoot. Vrijwel altijd is er de afweging met mijn werk, vrijwel altijd gaat mijn
werk voor. Onder het motto: als ik tijd overheb, doe ik wel iets leuks. Maar
dat komt er zelden van. Want er zijn altijd wel klusjes te doen. Of er is een
nieuwe opdracht die ik aanneem, omdat ik toch tijd overheb.
Dat nu het gevoel om iets te ondernemen dringender wordt,
is niet zo vreemd. Ex is in therapie (wat wil je, na 15 jaar met mij),
buurvrouw knapt huis op (en hoopt dat er voldoende opdrachten binnenkomen om de
aanpassingen betalen), vriendin is na verbreken van relatie gaan daten via datingsites
en heeft al snel de verbroken relatie hersteld, nichtje van Ex gaat naar het
buitenland in de hoop daar een beter op te bouwen na haar vechtscheiding…
Deze mensen doen iets. Voor de één is het dringender dan
voor de ander. Maar ze doen iets. En dat kan ik ook. Om te beginnen moet ik
niet zeuren dat ik niet weet wat ik wil. Het hele plaatje zit pas in elkaar als
alle puzzelstukjes zijn gelegd. Dus moet ik gewoon eens gaan beginnen, zoals
met een echte legpuzzel. Eenvoudig beginnen. Met de rand. De invulling komt
later wel. Niet in één keer, maar telkens in een hoekje aan de slag gaan. En
als ik opeens een stukje zie liggen dat in een andere hoek hoort, ga ik gewoon
een tijdje in de andere hoek puzzelstukjes passen tot ik vanuit de
verschillende hoeken in het midden beland. En daar het plaatje compleet kan
maken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten