Al een week of drie waart hier een verkoudheidsvirus rond. Snotteren
valt wel mee, maar keelpijn, oorpijn en een oor dat dicht zit… leuk is anders.
Dit betekent tevens onrustige, vaak korte, nachten.
Vandaag staat een dagje museum op het programma, plus bijpraten met een
zus. Dus vanochtend kwam zomaar het idee boven: nog een keertje omdraaien. Want
vroeg opstaan betekent vaak ook snel nog wat werk doen, zelfs op vrije dagen.
Vandaag proberen dat patroon te doorbreken.
Voor ik het wist werd ik weer wakker, uit een heftige nachtmerrie. En
dat is niet prettig wakker worden. Adrenaline gierde nog door mijn lijf. Zoals
meestal weet ik nog wat ik heb gedroomd. Hangen dromen samen met het
onderbewustzijn? In sommige gevallen vast wel.
Zijn dromen voorspellend? Hopelijk niet.
In de nachtmerrie ontsnapte ik maar net aan een ontmoeting met het
neurotische groene blaadje van Ex. Toevallig had ik afgelopen week veel contact
met verschillende ex-schoonfamilieleden, dat zou het onderbewuste kunnen zijn.
En een ontmoeting? Ik hoop dat ik daar niet door/mee word overvallen,
zoals Ex me een paar weken geleden overviel met een foto van hen samen. Een
ontmoeting zou toevallig kunnen gebeuren, maar ik vertrouw erop dat ze zo’n
angst/hekel heeft aan de grote stad, dat ze uit mijn buurt wegblijft. Maar ik
ben op mijn hoede
Geen opmerkingen:
Een reactie posten