Zolder opruimen

Al weken spookt een tekst door mijn hoofd.
In gedachten wordt er hard aan geschaafd. Er vallen flinke spaanders. De vorm wordt steeds duidelijker. De scherpe randjes zijn bijna allemaal gladgeschuurd.
Het scheidingsboek ligt naast me. Met vulpen probeer ik straks de tekst op te schrijven. Een soort eindconclusie, zoals de afgelopen jaren al diverse eindconclusies zijn getrokken. Oké, tussentijdse evaluatie is een betere term, want met tijd, gebeurtenissen en groei zullen inzichten blijven veranderen.
Soms heb ik het nodig, iets op papier zetten. Zoiets als het opruimen van de zolder. Je maakt dozen leeg, bekijkt de inhoud, pakt ze opnieuw in en zet ze weer op zolder. Elke keer zet je ze verder naar achteren, achter steeds meer dozen met nieuwere ervaringen, belevenissen, gebeurtenissen.
En het schept ruimte.